Damski zegarek naręczny szwajcarskiej  marki  Doxa, sygnowany antimagnetic, co oznacza, iż został zabezpieczony przed działaniem pól magnetycznych ziemi, które negatywnie wpływają na dokładność chodu mechanizmu. Sygnatura z tyłu tarczy. Forma i dekoracja charakterystyczne dla modeli z lat 50. XX wieku.

Okrągła, złota  koperta z oznaczeniem „Swiss Made”, czyli znakiem wysokiej jakości. Sygnatura uregulowana przez prawo szwajcarskie w II połowie XX w., określająca pochodzenie zegarka bądź mechanizmu.  Tarcza biała, ze złotym  indeksem arabskim, występują naprzemiennie wyłącznie parzyste liczy. Sekundnik.  Duża koronka. Elegancki przedmiot  uzupełniony późniejszą, elastyczną bransoletą sygnowaną China.

Doxa to znana  szwajcarska marka produkująca zegarki od  1889 roku. Marka w 1908 roku  opracowała mechanizm z ośmiodniową rezerwą chodu, wykorzystywany później w samochodach marki  Bugatti. W 1958 roku zaprojektowano linię zegarków „Grafic”, która swą formą ma nawiązywać do stylu Bauhasu.

Na początku ubiegłego stulecia zegarki naręczne zarezerwowane były wyłącznie dla kobiet. Traktowano je jako przejściową modę, nie zaś jako praktyczne urządzenie. Z reguły mężczyźni odnosili się do tych ozdób z pogardą, twierdząc, że „prędzej kieckę nosić będą niźli zegarek naręczny”. Gentelmani korzystali z zegarków kieszonkowych, przypinanych do łańcuszków i noszonych w kieszeni kamizelki.