Pejzaż autorstwa krakowskiego malarza Tadeusza Kłaputa, działającego w kręgu twórczości Wojciecha Kossaka. Obraz sygnowany w lewym, dolnym rogu, wykonany  w technice pastelu na papierze. Przepiękna, sielska scena ukazująca drzewa z kwiatami w pełni rozkwitu. Artysta uchwycił w scenie piękną kolorystykę  przepełnionego słońcem, wiosennego dnia.

Obraz utrzymany w jasnej kolorystyce. Piękna kompozycji z diagonalem w centrum. Oparty o drzewo pień, wraz z miękko wygiętą formą drzew nadają scenie delikatnej dynamiki. Rozwieszone na dalszym planie pranie wzbogaca kompozycję kolorystycznie. Kłaputa był niewątpliwie wrażliwą na piękno osobowością, zachwycała go otaczająca go przyroda. Artysta swoją praca upamiętnił polski pejzaż. 

Tadeusz Kłaput to krakowski malarz żyjący w latach  1905-1989, ściśle powiązany z twórczością Wojciecha Kossaka. Aktywnie uczestniczył w życiu artystycznym Krakowa, początkowo był twórcą w cieniu Kossaka, rozpoczął swoją karierę jako asystent malarski, dzięki czemu był w stanie wypracować świetne umiejętności warsztatowe. Po uzyskaniu artystycznej niezależności od swojego mistrza zaczął wykonywać obrazy o  lokalnej tematyce, malując polskie pejzaże. Wspaniale posługiwał się paletą barw, oddając na swoich obrazach piękną, przepełnioną słońcem kolorystykę małopolskiej przyrody. Artysta o wysokim poczuciu estetyki, co przejawia się w jego eterycznych pejzażach.

Pochodził z wykształconej rodziny związanej z krakowską socjetą, po której odziedziczył majątek wraz z wspaniałą kolekcję dzieł sztuki.  Jego bratem był Aleksander Kłaput, wieloletni sekretarz Wojciecha i Jerzego Kossaków. Dzięki bratu Tadeusz mógł uczyć się malarstwa w krakowskiej Kossakówce, stanowiącej dom rodzinny Kossaków i miejsce spotkań artystów i poetów, przychodzili tam m. in. Henryk Sienkiewicz, Józef Chełmoński, Julian Fałat i Julian Tuwim. Prawdopodobnie w II połowie lat 30. ( ponieważ Aleksander Kłaput w 1936 roku został sekretarzem Kossaków) Tadeusz  zaczął robić podmalówki do dzieł  Wojciecha Kossaka.

Tadeusz Kłaput w swojej twórczości wyraźnie inspirował się dziełami Kossaków, wykonał wiele scen o tematyce batalistyczno-rodzajowej, również często malował pejzaże ukazujące piękno małopolskiej ziemi. Utalentowany technicznie malarz zaczął wykonywać przepełnione wspaniałym kolorem sceny, które w swoje naturze zachwycały widzów. Oddawał piękno przyrody o różnych porach dnia. Po wojnie artysta zaczął rozwijać inną pasję, zajął się kreowaniem wizerunku, realizując swoje indywidualne projekty krawieckie, z  czasem otworzył salon w Krakowie, przy ulicy św. Marka. Jako wybitna osobowość twórcza, odniósł sukces również w tej dziedzinie, projektowanie ubioru stało się pasją, dającą mu utrzymanie i renomę.