Średniej wielkości ekspresyjny pejzaż ze sztafażem przedstawiającym Don Kichota z Sancho Pansą. Obraz autorstwa znakomitego polskiego malarza-karykaturzysty.

Poprzez formę budowaną przede wszystkim za pomocą plamy barwnej, dzieło nawiązuje do malarstwa kolorystów i postimpresjonistów. Pełna ekspresji technika malarska oparta na gwałtownych ruchach pędzla i grubych impastach buduje rozedrganą pełną wyrazu kompozycję, która świetnie koresponduje z wybraną tematyką. Chłodne, przygaszone barwy o „zabrudzonym” odcieniu oddają pesymistyczny wyraz niemożliwości wygrania walki z literackimi wiatrakami.

Mimo, że prezentowany obraz jest dziełem artysty, którego nazwisko nie bywa zazwyczaj łączone z malarstwem – świetnie wpisuje się w jego oeuvre. Jest bowiem połączeniem literackiego motywu Don Kichota przemawiającego do wyobraźni karykaturzystów, ze znakomitą ekspresją malarską.

Po motyw Don Kichota najchętniej sięgali mistrzowie realizmu, którym tak jak Brzozowskiemu nieobce było doświadczenie karykaturzystów. Wśród najlepszych nazwisk należy wymienić: Honore Daumier’a, Gustave Dore’a,  a wśród polaków Piotra Michałowskiego i Jacka Malczewskiego.

Stefan Brzozowski (1911-1978) – znany karykaturzysta, z zawodu malarz, ceramik i grafik. Studiował w SSP w Warszawie, ukończył także Wydziały Malarstwa, Ceramiki i Grafiki na krakowskiej ASP.

 Jako karykaturzysta debiutował we Wróblach na Dachu w 1938 roku. Współpracował z pismami: Szpilki, Dziennik Polski, Echo Krakowa, Przekrój, Gazeta Krakowska, Film, Świat i Życie Literackie. Obrazy olejne Brzozowskiego pozostają raczej nieznane w stosunku do jego rysunków. Brzozowski w swojej pracy malarskiej często dawał wyraz erudycji i znajomości motywów artystycznych – także w prezentowanym dziele sięga po temat łączony z największymi nazwiskami sztuki.