Wiejski pejzaż ze sztafażem przepełniony spokojem i sielskością podkreślaną przez doskonale dobraną kolorystykę. Pierwszy plan zajęty został przez niewielkie pole uprawne, na skraju którego zgromadzili się ludzie. Widoczne są między nimi także dwie pasące się krowy. Nieco dalej łąka, za nią zaś, ukazany zza dwóch, wysokich drzew, staw o dość regularnym kształcie, który oddziela wspomniane wcześniej pole od wsi bądź przysiółka, przedstawionego za nim. W tle ukazano wysoki masyw górski, przypominający widoki Beskidu Żywieckiego.

Prezentowany obraz powstał w 1942 roku. Jego autorem był malarz związany z wielkopolskim środowiskiem artystycznym, Bernard Grzeszczak, urodzony w 1913 roku. Grzeszczak ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Poznaniu (jeszcze przed II wojną światową). W okresie okupacji niemieckiej ludność polska, w olbrzymiej większości brutalnie prześladowana, musiała opuścić rejony zachodnie, należące do II Rzeczpospolitej i emigrować do utworzonego w 1939 roku Generalnego Gubernatorstwa. Obraz, pochodzący z trzeciego roku okupacji, będący najpewniej odwzorowaniem rzeczywistego miejsca, nie mógł powstać w równinnej Wielkopolsce – krajobrazem pasuje bowiem bardziej do rejonów Podbeskidzia bądź Beskidu Żywieckiego (bądź też, ogólnie, do szeroko rozumianego południa Polski). W okresie okupacji wielu artystów (oraz w ogóle intelektualistów) unikało miast i przenosiło się chętnie na wieś – względnie bezpieczniejszą i zasobniejszą w pożywienie. Wydaje się, że Grzeszczak należał do tych, którzy podjęli taką decyzję. Często malarze redukowali swój repertuar artystyczny do tematów zupełnie neutralnych, koncentrując się na odmalowywaniu widoków, portretów i martwych natur – bez poruszania wątków historycznych czy patriotycznych. W obrazie porusza nastój sielankowości, zapewne nieco sztucznie wykreowany bądź podkreślony ze względu na czas wielkiego zamętu i terroru, w którym powstawał.

Po II wojnie światowej Bernard Grzeszczak kontynuował pracę w środowisku wielkopolskim, do końca życia aktywnie działając artystycznie. W 1960 roku wykonał cykl malowideł do kościoła św. Marcina w Kępnie (Ostatnia Wieczerza, sanktuarium na Jasnej Górze i chrzest Polski).