Pejzaż z polskiego artysty Juliusz Kędziory. Obraz malowany w technice farb olejnych na desce. Sygnowany w lewym, dolnym rogu. Dzieło wykonane w 1943 roku.

Pełen ekspresji pejzaż ukazuje piękno polskiej przyrody. Pozbawione koron drzewa kołyszą się niespokojnie na wietrze. Piękna, świeża zieleń traw i krzewów chyli się również w lewą stronę pod naporem silnego wiatru. Zachmurzone niebo w odcieniach szarości zwiastuje burzę.

Piękny, choć pełen niepokoju pejzaż malowany w czasie wojny.Ukazuje piękno polskiej przyrody, targanej silnym wiatrem. Szarą, chłodną kolorystykę nieba przełamują brązowe pnie drzew, oraz jasna, nasycona żółcią zieleń.

Obraz wpisuje się w nurt malarstwa ekspresyjnego, pokazującego świat przez pryzmat indywidualnego spojrzenia twórcy, jego temperament i charakter, a także zmienność i potęgę przyrody. 

Obraz oprawiony w dekoracyjną, złoconą ramę. Spiralny ornament przeplecione motywem perełkowania.

Juliusz Kędziora to Krakowski pisarz i malarzżyjący w latach 1908-1988. W latach 30. XX wieku powstawały jego pierwsze pejzaże i portrety. Artysta wystawiał swoje prace krakowskiej „Zachęcie” i Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych we Lwowie. Dziś duża część jego dzieł znajduje sięw Muzeum Okręgowym w Pile.