Dwustronny obraz ukazujący niedźwiedzicę karmiącą dziecko  i studium kobiecych stóp. Dzieło wykonane  tradycyjną techniką  farb olejnych  na płótnie. Sygnowane w prawym dolnym rogu.  Ikonografia sceny z karmiącą dziecko niedźwiedzicą znana jest od XVII wieku.  W  pierwszym tomie publikacji Bernarda O’Connora  The History of Poland z 1696 roku można odnaleźć miedzioryt przedstawiający niedźwiedzicę karmiącą ludzie dziecko.  O’Connor kilka lat przed wydaniem publikacji, przebywał w Polsce, gdzie wielokrotnie usłyszał opowieść o wychowywanych przez niedźwiedzicę dzieciach porzuconych w puszczach litewskich o czym wspomniał w swojej rozprawie.

Pełne uroku dzieło o charakterze symbolicznym. Obraz budowany za pomocą miękkich plam barwnych. Widoczna faktura i dukt pędzla, artysta wyróżnił namalowane postaci różnymi rodzajami faktury, nieco chropowate ciało ludzkie, tworzy wspaniały kontrast na puszystej sierści niedźwiedzicy, również ukazane w tle wielobarwne kwiaty zostały zbudowane za pomocą innej faktury. Ciepła kolorystyka oparta na brązach, żółciach i zieleniach. Obraz oprawiony w złotą, zdobioną ornamentem ramę, która pięknie komponuje się z ciepła kolorystyką dzieła.

Na odwrocie płótna widoczne studium kobiecych stóp w klasycznych beżowych bucikach na obcasie. Nad nimi delikatnie zwisa kwiecista spódnica, obok noga stołu nakrytego jasnym obrusem. Dzieło o charakterze szkicowym, najprawomocniej stanowiło ćwiczenie z obserwacji. Stonowana, lekko przygaszona kolorystyka.