Praca autorstwa znanego krakowskiego grafika – Jana Stańdy. Przedstawia ucieczkę do Egiptu Świętej Rodziny. Scena, osadzona w centrum kompozycji, jest obserwowana jakby przez wyłom w murze, którego fragmenty zostały przedstawione po obu stronach grafiki. Na osi obrazu umieszczono postaci Józefa, Marii i dzieciątka Jezus. Józef, ubrany w długą szatę, wspiera się jedną ręką na lasce, drugą zaś przytrzymuje osła, na którym siedzi Maria, trzymająca syna. W tle znajduje się arkadowy budynek z kopułą. Cała scena została oświetlona nienaturalnym światłem, którego źródło umieszczone zostało na osi, u dołu.

Jan Stańda (ur. 1912  w Wieliczce) w latach trzydziestych studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Warsztatowo, Stańda zamknął się prawie wyłącznie w technice drzeworytu sztorcowego, który, przez trudność w rzeźbieniu matrycy w drewnie, zmusza artystę do upraszczania kompozycji. Autor prezentowanej grafiki poświęcił się przede wszystkim tworzeniu ekslibrisów. Ekslibrisy autorstwa Stańdy znajdują się w licznych kolekcjach prywatnych oraz w Ossolineum we Wrocławiu, Muzeum Narodowym w Warszawie, Bibliotece Jagiellońskiej w Krakowie, muzeach w Rzeszowie, Koszalinie i in.

Prezentowana grafika, pochodzi zapewne z cyklu, o czym informuje sygnatura artysty, składająca się z nazwiska i cyfry „7”, oznaczająca jej kolejność w tece/zbiorze. Tematem przedstawienia jest scena religijna, wyobrażająca ucieczkę Świętej Rodziny do Egiptu. Ucieczka była skutkiem prześladowań, jakich dopuścił się Herod po narodzinach Jezusa. Ewangelie informują o niej w takich słowach:

Gdy oni odeszli, Józefowi ukazał się we śnie Anioł Pański i powiedział: „Wstań, zabierz Dziecko i Jego Matkę i uciekaj do Egiptu. Zostań tam, dopóki nie dam ci znać. Bo Herod będzie szukał Dziecka, żeby Je zabić”. On wstał jeszcze w nocy, zabrał Dziecko i Jego Matkę i udał się do Egiptu. Pozostał tam aż do śmierci Heroda.
Ew. wg. św. Mateusza, w, 13-15.

Artysta teatralizuje całą akcję, umieszczając scenę w swego rodzaju kulisach, które tworzy wyłom muru. W ten sposób widz zostaje oddzielony, odseparowany od bohaterów. Zostawiwszy ich samych sobie z własnymi myślami, Stańda wprowadza w grafikę nastrój zadumy i ciszy. Jednocześnie wpisuje się w bardzo długą, sięgającą wczesnego średniowiecza, tradycję przedstawiania Jerozolimy. Okrągła świątynia z kopułą, to właśnie główna świątynia jerozolimska. Od jej wzniesienia przez cesarza Konstantyna Wielkiego na miejscu grobu Chrystusa, była utożsamiana z miastem jako jego symbol.

Wymiary: 39 cm x 42 cm