Grafika przedstawiająca pomnik nagrobny królowej Luizy Pruskiej, ukazany z boku. Zmarła królowa leży na pomarszczonym całunie, rozłożonym na tumbie sarkofagowej. Ręce złożone na piersiach, nogi przykryte wspomnianym materiałem.

Królowa Prus Luiza była żoną Fryderyka Wilhelma III. Okres jej panowania (1797 – 1810) przypadł na czasy wojen napoleońskich, pod naporem których potęga Prus została złamana. Postawa domu Hohenzollernów, której aktywną współtwórczynią była Luiza, zyskała im sławę, a ostateczne zwycięstwo w walce z cesarską Francją ugruntowało przewodnią rolę Prus w byłej Rzeszy niemieckiej.

Prezentowana grafika przedstawia pomnik grobowy Luizy Pruskiej, wykonany w 1812 roku w marmurze przez Christiana Daniela Raucha. Ten wybitny rzeźbiarz niemiecki doby, początkowo klasycyzmu, a następnie akademizmu, posiada w swojej twórczości także akcent polski – jest on bowiem autorem rzeźb Mieszka I i Bolesława Chrobrego, znajdujących się w katedrze poznańskiej.

Wydaje się, że grafika mogła powstać najprawdopodobniej ok. 1870 roku, na fali wzmożonych manifestacji patriotycznych w Królestwie Prus, spowodowanych wybuchem wojny francusko-pruskiej, a następnie proklamacją Cesarstwa niemieckiego w Wersalu. Prusy chętnie odwoływały się w tym czasie do sylwetki zmarłej królowej – nieprzejednanego wroga Napoleona i Francji. Warto wspomnieć w tym miejscu o obrazie Król Wilhelm u grobu rodziców, ilustrującym wizytę Wilhelma I w grobowcu rodziców, która miała odbyć się dzień przed wyjazdem tegoż na kampanię francusko – pruską.

Wymiary: 31 cm x 36 cm