Wyjątkowo ciekawy pejzaż o zgeometryzowanych formach, zdradzających inspirację autora kubizmem. Tematem przedstawienia jest widok z góry na domu i znajdujące się w tle drzewa.

Andrzej Szklarczyk urodził się w 1934 roku. W latach 1953 – 1959 studiował na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych (pracownia Mieczysława Wejmana). W latach 1959 – 1964 pracował w Państwowej Wytwórni Papierów Wartościowych w Warszawie. Następnie był kierownikiem Pracowni Projektowania Pism Zjednoczenia Przemysłu Graficznego. Współpracował z wydawnictwami WAG, PAX, „Ruch”. Od 1998 roku wykłada na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (pracownia kaligrafii). Doświadczenie, zdobyte min. przy pracy w wytwórni papierów wartościowych, pozwoliło mu osiągnąć piękne rezultaty w seriach znaczków pocztowych (Głowy wawelskie i Miasta polskie). Andrzej Szklarczyk wystawiał min. na Międzynarodowym Biennale Grafiki w Krakowie oraz na III Festiwalu Sztuk Pięknych w 1970 roku w Warszawie, gdzie zdobył brązowy medal.

Prezentowany obraz zdradza niezwykle silne inspiracje dojrzałym kubizmem w twórczości Szklarczyka. Kubizm, odrzucający ścisłe przedstawienie rzeczywistości na rzecz wydobycia z otaczających człowieka przedmiotów realnej ich struktury, nie był zainteresowany właściwymi proporcjami, kolorami czy perspektywą, traktując te sprawy jako drugorzędne, a raczej zniekształcające właściwy obraz. Prezentowane dzieło zdaje się w pełni realizować teoretyczne postulaty i założenia kubizmu.