Obraz autorstwa Antoniego Haski, wybitnego polskiego malarza, rzeźbiarza, grafika i projektanta. Przedstawia abstrakcyjną kompozycję złożoną z geometrycznych elementów. Pierwszoplanową rolę z dziele odgrywa kolor . Artysta operuje płaską plamą barwną, za pomocą której budowana jest kompozycja.

W obrazie widoczny jest wyraźny podział na dwie strefy, zaznaczony za pomocą kolorów – w dolnej partii dominują odcienie błękitu, w górnej części przechodzące w szarość i czerń. Na tle chłodnych barw wyróżniają się dwa elementy o formie zbliżonej do okręgu i ciepłej żółto-różowej kolorystyce. Całość otoczona żółą ramą, która zamyka kompozycję.

Obraz manalowany farbą olejną na desce – bez płótna i gruntu. Stosowanie eksperymentalnych technik artystycznych jest charakterystyczne do twórczości Haski. 

Antoni Haska (1920-2011) studiował na Wydziale Malarstwa krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Dyplom uzyskał w 1952 r. Przez 27 lat Haska zajmował się działalnością pedagogiczną, był związany głównie z Katedrą Malarstwa Architektonicznego i Wydziałem Form Przemysłowych (od 1968 r. kierował Katedrą Kształtowania Przestrzeni i Barwy, później również Katedrą Projektowania Kolorystyki Przemysłowej). Był znanym i cenionym nauczycielem, propagował ideę zaangażowania artysty w życie społeczne. W latach 1973-1977 był opiekunem Katedry Sztuk Wizualnych.  W 1979 r. Antoni Haska został mianowany profesorem nadzwyczajnym Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie.

W swojej działalności artystycznej Antonii Haska starał się łączyć malarstwo z architekturą i działalnością projektową. Zajmował się głównie malarstwem ściennym. W swojej twórczości czerpał z zagadnień socjologii, psychologii, czy fizyki barwy i światła. Jako malarz i grafik uczestniczył w wielu wystawach zarówno krajowych, jak i zagranicznych.