Sporych  rozmiarów obraz wykonany w technice farb wodnych, sygnowany. Dzieło autorstwa polskiego malarza Tadeusza  Nartowskiego, wykonane w 1937 roku.  Ukazuje wzgórze Wawelskie od strony Dębnik.

Duża, horyzontalna kompozycja.  Wspaniała gama kolorystyczna. Wzgórze wawelskie stanowi jeden z symboli Polski. Świetnie wykadrowane ujęcie widziane od zakola Wisły. Artysta oddał w swojej pracy poczucie przestrzeni.  Dzieło malowane w sposób szkicowy, niektóre elementy zostały niedopowiedziane, jedynie potraktowane plamą barwną, bez oddawania szczegółów. Mistrzowsko namalowana charakterystyczna sylwetka i kontur budynku. Bryła zlewa się w oczach ze stoczem, i rzeką. Zamek tworzy wręcz monolit wzgórza z rzeką, która jak wstęga okala budowlę.

Nartowski w swojej pracy uchwycił istotę tego zabytku, który nie jest jedynie wspaniałą budowlą, ale spójnie łączy się ze wzgórzem i bulwarami wiślanymi. Kompozycja podkreśla siłę  tej architektury, rozpoznawalność tego widoku. Wspaniała gama barw, akwarelowe smugi z miękkimi przejściami oraz grą światła i tafli wody, która mierzwiona wiatrem, tworzy delikatne fale.

Dzieło oprawione w białe passe-partout i oryginalną ramę, zdobioną ornamentem. Możliwość wymiany passe-partout na troszkę ciemniejsze, aby podkreślić kolorystykę obrazu. Możliwa jest również wymiana ramy na współczesną.

Tadeusz Nartowski (1892-1971)  to polski malarz. Uczył się malarstwa akwarelowego m.in. u Leona Wyczółkowskiego, Juliana Fałata i Kazimierza  Stabrowskiego. Przed II Wojną Światową był wykładowcą na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie i w szkole Wojciecha Gersona. Odbył liczne podróże po Europie, w trakcie których tworzył kolejne dzieła. Był akwarelistą, malował głównie krajobrazy i architekturę, rzadziej martwą naturę i portrety.