Pejzaż autorstwa znakomitego polskiego malarza. Dzieło przedstawiające dwie baszty zamku w Nowym Wiśniczu, odznacza się liryzmem i subtelnością. Paleta barwna pastelowa, w ciepłej  tonacji, opartej na skąpanych w słońcu żółciach, zieleniach i brązach. Widoczna faktura i pociągnięcia pędzla.

Malarstwo Klimowskiego przeszło ewolucję od pozostających pod wpływem Axentowicza, rozmytych, uspokojonych kompozycji do prezentowanego obrazu, będącego pewnego rodzaju przetworzeniem osiągniętego i opanowanego bagażu umiejętności artystycznych. W obrazie zawiera się jednak cecha dzieł bardzo charakterystyczna dla Klimowskiego – silny liryzm, wrażliwość czy nawet subtelność. Dzieła Klimowskiego znajdują się dziś w wielu muzeach w Polsce, min. w Muzeum Narodowym w Krakowie, w Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie, w Muzeum Śląskim w Katowicach, w Muzeum Stanisława Fiszera w Bochni, a także, największy zbiór, w założonych w 1991 roku Muzeum Biograficznym Stanisława Klimowskiego w Nowym Wiśniczu.

Obraz posiada pendant w postaci identycznego wymiarowo i tematycznie dzieła. Obraz oprawiony w ornamentalną ramę.

Stanisław Klimowski (1891-1982) rozpoczął naukę na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w 1909 roku, a ukończył dopiero w 1919 (zapewne przez wybuch I wojny światowej). Uczył się pod okiem głównie Axentowicza, Laszczki i Malczewskiego. Zaraz po ukończeniu studiów, przeniósł się z żoną w 1920 roku do Nowego Wiśnicza, z którym związał swoje życie na ponad czterdzieści kolejnych lat. Malował głównie portrety i pejzaże ulubionych okolic Wiśnicza.