Średnich rozmiarów wazonik o ciekawej formie. Przedmiot stanowi tradycyjny wyrób huculski. Posiada zarówno walory dekoracyjne jak i kolekcjonerskie.

Korpus w kształcie beczki osadzonej poziomo na czterech niewielkich nóżkach, szyjka wąska, profilowana. Powierzchnia ceramicznego wazonu bogato zdobiona malowaną i żłobioną ludową dekoracją utrzymaną w tradycyjnej kolorystyce – żółte, brązowe i zielone wzory na białym tle. Charakterystyczne dla sztuki huculskiej geometryczne i kwiatowe motywy dekoracyjne i kolorystyka.

Huculszczyzna wraz z jej mieszkańcami w kulturze polskiej uległa swego rodzaju mitologizacji. Urodę tego regionu oraz obyczaje tamtejszych górali szeroko opisywano już na początku XIX wieku, jednak szczególna moda na huculszczyznę zapanowała na przełomie XIX i XX wieku oraz w czasie dwudziestolecia międzywojennego. Wybitni członkowie środowisk artystycznych odbywali wyprawy turystyczno-artystyczne, których owocami były wspaniałe prace np. Leona Wyczółkowskiego, Teodora Axentowicza, czy Władysława Skoczylasa.

W 2011 r. tematyce huculskiej została poświęcona wystawa pt. „Na wysokiej Połoninie. Sztuka Huculszczyzny – Huculszczyzna w sztuce”, zorganizowana przez Muzeum Narodowe w Krakowie.