Niezwyly wazon, dużych rozmiarów  stanowi przykład eksperymentalnej ceramiki artystycznej. Formy charakterystyczne dla ceramiki niemieckiej, nazywanej ceramiką DDR (Deutsche Demokratische Republik).

Prosta forma wazy kontrastuje z oryginalnym zdobieniem powierzchni. Na gładki brzusiec z brązowo-beżowymi zaciekami, w części środkowej nałożono grubą warstwę gliny, która tworzy pionowe zacieki. Po wypaleniu osiągnięto efekt zastygłej lawy. Dzięki temu waza zyskała nowe walory dotykowe i wizualne.

Zdobienie jest wyrazem ekspresji artysty i świadczy o unikatowości każdego takiego wyrobu.

Estetyka zdobienia jest charakterystyczna dla nurtu ekspresjonizmu zwanego abstrakcją geometryczną. Przywodzi na myśl prace najbardziej znanych i cenionych twórców tego nurtu takich jak Jackson Pollock czy Lee Krasner. Charakterystyczne są dla nich swego rodzaju wzory o wyrazistej kolorystyce, powstałe przez rozchlapanie grubej warstwy farby wprost na płótno. W abstrakcji geometrycznej ważny jest sam akt twórczy, wyzwalający w artyście emocje, które potem współodczuwać może oglądający przedmiot lub obraz widz.

Niemiecka sztuka dekoracyjna II połowy XX wieku, charakteryzowała się prostymi formami i nietypowym opracowaniem powierzchni. Artyści ceramicy tworzący w tym czasie chętnie eksperymentowali z formą, masami ceramicznymi, techniką szkliwienia a nawet temperaturą wypalania. Dlatego ceramika DDR wyróżnia się powierzchnią z bąblami i naciekami, przypominającą zastygłą lawę.