Drewniany talerzyk średnich rozmiarów, będący tradycyjnym wyrobem huculskim. Rzeźbiona dekoracja ludowa zakomponowana rozetowo oraz inkrustacja maleńkimi koralikami to techniki zdobnicze charakterystyczne dla sztuki huculskiej. Talerzyk posiada sznureczek umożliwiający zawieszenie go na ścianie. Jest to przedmiot posiadający walory zarówno dekoracyjne, jak i kolekcjonerskie. 

Hucułowie to grupa etniczna zamieszkująca obszar Karpat Wschodnich. Huculska sztuka ludowa oraz kultura tego regionu cieszyła się wielką popularnością wśród polskich poetów, malarzy i artystów na przełomie XIX i XX wieku oraz w czasie dwudziestolecia międzywojennego. Inspiracje Huculszczyzną widoczne są m.in. w twórczości Leona Wyczółkowskiego, Teodora Axentowicza, Władysława Skoczylasa oraz wielu innych wybitnych artystów.

Powszechna moda na huculszczyznę panowała również w latach 90. XX w, kiedy to w wielu polskich mieszkaniach gościły huculskie pamiątki, takie jak malowane ceramiczne naczynia, kolorowe kasetki lub drewniane talerzyki.

W 2011 r. tematyce huculskiej została poświęcona wystawa pt. „Na wysokiej Połoninie. Sztuka Huculszczyzny – Huculszczyzna w sztuce”, zorganizowana przez Muzeum Narodowe w Krakowie.