Wspaniały, choć niewielki obraz wykonany w XVIII w. w technice farb olejnych na płótnie. Scena rodzajowa w karczmie  w typie nowożytnego malarstwa holenderskiego.

W centrum kompozycji ustawiono młodą kobietę nalewającą wino  do dzbanka. Pochyla się nad nią mężczyzna w kapeluszu. W tle wznosi toast  kolejny mężczyzna, namalowany tyłem do widza. Scena toczy się w ciemnej karczmie, pełniej beczek z winem i dzbanów. Ciepłą i stosunkowo ciemną kolorystykę obrazu równoważy,  kolorystyka przepięknej  sukni młodej kobiety w odcieniach bieli i błękitu.

Dzieło wspaniale wpisuje się swoją tematyką  w XVII-wieczne malarstwo holenderskie, przeobrażenia  będące reakcją na rewolucyjne zmiany w społeczeństwie Zjednoczonych Republik Holandii. Państwo zostało podzielone na katolicką Flandrię i protestancką Holandię. We Flandrii mecenat stanowiły dwory i arystokracja, natomiast w Holandii malarstwo kupowali głownie mieszczanie. Według zasad ówczesnej mody, istotne było, aby posiadać w nawet najskromniejszym domu obraz. Jednak nie mogły być to typowe dla katolickiego baroku wielkie płótna religijne. Holendrzy zamawiali więc niewielkie, realistyczne dzieła o uniwersalnej tematyce, prym wiodło w tym czasie malarstwo rodzajowe, a wielu artystów ukazywało na swych płótnach wnętrza mieszczańskich domów, podwórza i krzątającą się po nich służbę.