Pejzaż wiejski – przedstawiający chatę i inne drewniane zabudowania na tle pagórków. Malowany techniką olejną na płótnie. Sygnowany w prawym dolnym rogu – KRÓL.

Kompozycja obrazu jest diagonalna. Pierwszą osią jest oś pagórka w tle, drugą zaś stanowi drewniany mur przechodzący z lewego dolnego rogu, aż do drewnianego kościoła po prawej. Na pierwszym planie dominuje więc mur przysłaniający chatę, na drugim widać kościołek, dalej zaś drzewo i pagórki porośnięte wielobarwnymi kwiatami.

Obraz charakteryzuje ekspresja typowa dla tego artysty – barwy o subtelnej tonacji nakładane są szybkimi i pewnymi pociągnięciami pędzla. Barwy zestawione są według zasady kontrastu kolorystycznego – tak by tworzyły przyjemne dla oka zestawienie, ale także według zasad dopełniania – by z daleka tworzyć inne niż z bliska barwy – jak widać to na przykładzie architektury drewnianej – wydawać by się mogło brązowe deski namalowano bowiem całą paletą barw – od błękitów i fioletów przez pomarańcze i czerwienie.

Zygmunt Król – studiował na  krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Józefa Mehoffera. Przebywał w Paryżu na stypendium. Ukończył również historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Współzałożyciel Towarzystwa Polskich Artystów Grafików oraz grupy Zwornik. „Zwornikowców” łączyło przekonanie, że malarstwo opierać się ma głównie na konstrukcji kolorem, mniej linią i kompozycją, poza tym jednak nie narzucali sobie nawzajem żadnego wspólnego, wymaganego powszechnie stylu. Wśród ulubionych tematów Zwornika i samego Zygmunta Króla dominowały małomiasteczkowe pejzaże, martwe natury i portrety.

Zygmunt Król uczestniczył w licznych wystawach w kraju i za granicą (Łódź, Kraków, Wilno, Lwów, Minneapolis itd.)