Niewielki pejzaż autorstwa znakomitego polskiego pejzażysty – Stanisława Kamockiego. Artysty wysoko cenionego na polskim rynku antykwarycznym.

Obraz malowany techniką olejną na płótnie, w charakterystycznym stylu wypracowanym przez artystę w pracowni Jana Stanisławskiego. Przedstawia wzgórza, z bogatą, wielobarwną roślinnością. Głównym tematem jest harmonia barw występujących w przyrodzie. Zachwyca bogactwem kolorów, utrzymanych w jednorodnym natężeniu barw.

 Na tym niewielkim formacie można odnaleźć całą feerię kolorów – od rozbielonych błękitów, poprzez fiolety i róże, czerwienie i pomarańcze, złote żółcienie, oliwkowe i turkusowe zielenie aż do ciepłych ceglanych i chłodnych brązów.

Stanisław Kamocki (1875-1944) – polski malarz i grafik. Studiował na ASP w Krakowie, pod kierunkiem najlepszych malarzy: Jacka Malczewskiego, Jana Stanisławskiego i Leona Wyczółkowskiego, – których wpływ jest widoczny w jego twórczości. Naukę kontynuował w Paryżu. Późniejszy profesor krakowskiej ASP i Szkoły Sztuk Pięknych dla kobiet. Członek Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”, Secesji wiedeńskiej, oraz założyciel Towarzystwa „Sztuki Podhalańskiej”. Jeden z najwybitniejszych kontynuatorów szkoły malarstwa pejzażowego Jana Stanisławskiego. Związany z kabaretem Zielony Balonik – tworzył plakaty i dekoracje.