Abstrakcyjny pejzaż znanego, polskiego malarza – Alojzego Siweckiego. Malowany techniką olejną na płótnie.

Obraz o wyraźnie ekspresjonistycznym charakterze ukazuje widok na pola i góry. Krajobraz potraktowany bardzo umownie, był tylko punktem wyjścia, inspiracją do stworzenia dzieła oddziałującego na widza swoją ekspresją – wynikającą głównie z doboru barw.

Kolory zestawione według zasad kontrastu dopełnieniowego tworzą żywy, przyjemny dla oka obraz. Ekspresję pogłębia wybrana technika malarska – farba nakładana jest szpachelką, grubymi warstwami tworzącymi wyraźną strukturę.

Wybrana technika, temat, a przede wszystkim kolorystyka budzą skojarzenia z malarstwem pejzażowym Vincenta van Gogha. Wśród tego typu dzieł należy wymienić ostatni obraz artysty – Pole pszenicy z krukami, czy Drogę z cyprysem i gwiazdą (1890).

.

Alojzy Siwecki (1912-1988) – polski malarz związany ze środowiskiem krakowskim. Absolwent krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Studiował pod kierunkiem Władysława Jarockiego i Franciszka Pautscha w latach 1932-37. Po zakończeniu studiów odbył stypendium w królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Rzymie. Następnie podjął prace dydaktyczną w krakowskiej ASP będąc mistrzem dla młodych artystów. W 1955 r. otrzymał dyplom honorowy Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie. Jego prace prezentowano na wszystkich ważnych wystawach w Związku Artystów Plastyków i Salonach Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie.

Temat malarski, tak jak w prezentowanym dziele, stanowił dla Siweckiego jedynie pretekst dla eksperymentów z kolorem, formą i faktura obrazów. Prace Siweckiego często charakteryzuje grubo nałożona warstwa farby i wyraziste pociągnięcia pędzla.