Ekspresjonistyczny obraz polskiego artysty – Mariusza Mikołajka. Sygnowany w prawym dolnym rogu – MM 92. Inspirowany prawdopodobnie rozległym, górskim pejzażem. Na odwrocie data 1992 i sygnatura artysty.

Prezentowane dzieło utrzymane jest w estetyce ekspresjonizmu. Malowane szybkimi, szerokimi pociągnięciami pędzla, z wyraźną fakturą. Plamy nakładane, wydawać by się mogło chaotycznie, tworzą doskonale przemyślaną kompozycję. Kolejne plany zaznaczone są wyraźnymi przejściami plam barwnych – kontrastujących ze sobą strukturami i kolorystyką.

Na pierwszym planie malowane poziomo fragmenty bieli, przechodzą w gładką zieleń, dalej widoczny fragment podmalówki, zaznaczony delikatnym pociągnięciem czerwieni oddziela trzeci plan z malowanymi pionowo i ukośnie, grubymi, ale wąskimi pasami sugerującymi dalszy krajobraz. Ostatni plan stanowi niebo – malowane cieniutką warstwą, rozbielonych błękitów.

Malarstwo Mariusza Mikołajka jest wyjątkowe na tle współczesnej sztuki. Cechuje je specyficzne odniesienie do tradycji malarstwa. Inspiracje sztuką XIX-wieczną artysta łączy z malarstwem gestu i informelem. Pozornie abstrakcyjne dzieła, są skomponowane tak by wywoływać odpowiednie skojarzenia i tworzyć aluzje – przestrzeni i widoków i form zasugerowanych widzowi środkami czysto malarskimi.

Obraz inspiruje do indywidualnej kontemplacji i osobistej interpretacji dzieła.

Mariusz Mikołajek (ur. 1958) –  w latach 1979-1984 studiował malarstwo na ASP we Wrocławiu. W 1985, na ogólnopolskiej wystawie Malarstwa Młodych: Droga i Prawda zdobył Honorową Nagrodę Komisarza Wystawy. Brał udział w wystawach w kraju i za granicą. Na swoim koncie ma ponad 30 wystaw indywidualnych. Jego twórczość cieszy się dużym zainteresowaniem w Niemczech i Danii.