Dwa obrazy w stylu action painting i ekspresyjnego abstrakcjonizmu. Zróżnicowane kompozycje dopełniają się tworząc dyptyk.

Obrazy wpisują się w nowoczesne nurty ekspresyjnego abstrakcjonizmu i action painting, które rozwinęły się w Ameryce, w połowie XX wieku, za sprawą Jacksona Pollocka. W dziele można odnaleźć także konotacje z twórczością Lucio Fontany i asamblażu, którego znakomitym przedstawicielem jest Tadeusz Kantor.

Jackson Pollock - dziś jeden z najlepiej sprzedających się artystów na świecie. Rozpropagował nowy sposób malowania – dripping – polegający na rozchlapywaniu farby na płótno, wprost z puszki. Malarstwo tą techniką nazywano action painting, ponieważ pozwalało na wykorzystywanie spontanicznego, ekspresyjnego ruchu i skupieniu się na zapisie samego aktu twórczego będącego udziałem geniusza – artysty.

Dwa pionowo zakomponowane płótna przedstawiają tego typu abstrakcję. Na czystym, białym tle, rozchlapano czarną farbę. Pozornie losowe linie układają się w przemyślaną, centralną kompozycję. Mimo tej samej techniki, obrazy są różne i świetnie się dopełniają. Przedstawienia mogą budzić skojarzenia z formami organicznymi czy rozgwieżdżoną konstelacją.

Nieregularne, pofałdowane płótno nadaje obrazom nowy walor, a ponadto tworzą nawiązanie do tradycji malarstwa nowoczesnego – kolejnych nurtów wyrosłych z nurtu ekspresyjnego abstrakcjonizmu – specyficznego malarstwa ograniczonego do rozcinania płótna – Lucio Fontany i asamblażu, w którym normalne przedmioty, opakowania, lub same płótna stawały się dziełem sztuki.  

Obrazy sygnowane w dolnym, lewym rogu literami V I.