Niewielkich rozmiarów talerzyk porcelanowy, w formie kwadratu, jest malowany podszkliwnie kobaltem, najbardziej tradycyjną metodą zdobienia porcelany. Cała powierzchnia talerzyka jest pokryta przedstawieniami  orientalnymi, częściowo abstrakcyjnymi. Można odczytać tematykę niektórych z nich: są to pejzaże, z których kilka ukazuje płynące łodzie z żaglami. Na brzegach naczynia złocone ornamenty.

 

 

Tak zwany „kobaltowy błękit”, zbliżony odcieniem do granatu, stosowany w zdobieniu klasycznej biało-niebieskiej porcelany, nazwę zawdzięcza kobaltowi, metalowi, z którego ten kolor pozyskiwano. Czasem zamienie ten kolor nazywa się „błękitem drezdeńskim” (od porcelany zdobionej w ten sposób w rejonie Drezna). Kobaltowy pigment zaczęto stosować dopiero w pierwszych dekadach XVIII wieku. Wcześniej nie znano tego odcienia błękitu i stosowano zamienne barwniki, jak na przykład „lapis lazuli”. Odkrycie receptury na kobaltowy błękit zostało masowo wykorzystane w osiemnastowiecznych manufakturach porcelany i dzięki temu kolor, zwany w skrócie „kobaltem”, jest powszechnie kojarzony z klasyczną biało-niebieską porcelaną i fajansem. Często bywał stosowany do malowania ornamentyki imitującej wzory chińskie na porcelanie, na przykład „wzoru cebulowego”, lub pejzaży orientalnych. Błękit kobaltowy jest powszechnie stosowany także we współczesnej ceramice.

Orientalny kwadratowy talerzyk malowany kobaltem, porcelana

Sprzedane