Abstrakcja  w kolorach błękitu, granatu i beżu, autorstwa polskiej malarski Janiny Kraupe-Świderskiej. Wpisuje się w nurt malarstwa materii.

Obraz tworzą wielopoziomowe płaszczyzny, powstałe poprzez dodawanie i usuwanie kolejnych warstw materii. Na drewnianym podobrazie nałożono płótno o luźnej osnowie, pokrytej farbą. Struktury nachodzą na siebie i przechodzą jedna w drugą. Zeszlifowane, wybierane i zakrywane farbą elementy tworzą barwną mozaikę o stonowanej, chłodnej, błękitnej barwie przełamanej przetarciami beżu.

Obraz oprawiony w złotą, klasyczną ramę, która dialoguje z dziełem, na zasadzie kontrastu – tradycja – nowoczesność.

Malarstwo materii operujące przede wszystkim formami abstrakcyjnymi, wyróżnia się eksperymentalną techniką, dającą zaskakujące, trójwymiarowe efekty. Grubo nakładana farba często łączona jest z piaskiem, cementem, sznurkami i drobnymi przedmiotami.

Janina Kraupe Świderska (1921-2016) – studiowała malarstwo w Krakowskiej ASP. W czasie wojny związana z podziemnym teatrem Tadeusza Kantora.  Była związana z Grupą Młodych Plastyków. Członkini Grupy Krakowskiej. Uczestniczka licznych, ważnych wystaw międzynarodowych – m.in. Biennale w Wenecji czy w Sao Paulo, na których nagradzano ją wieloma nagrodami. Tworzy prace przesycone treścią, dla których forma jest wyrazem. Podejmuje tematykę związaną z ezoteryką, kabałą i astrologią, a także mitologią, muzyką i poezją.

Prezentowane dzieło należy do abstrakcji, bliskiej abstrakcją lirycznym i cyklom takim jak Zapisy Muzyczne.