Grafika zatytułowana Mineralien und Gesteine (niem. minerały i skały) przedstawia różne gatunki minerałów, skał i kamieni ozdobnych takich jak agat,gnejs, czy kryształy.  Wykonana w XIX wieku grafika pochodzi z niemieckiej encyklopedii. Przedstawienia  o charakterze edukacyjnym opatrzone podpisami. Wielobarwna litografia zakomponowana tak, iż przypomina mozaikę złożoną z 24 kamieni.

Przedstawienie cechuje realizm i szczegółowość, ale również malarskość. Piękna kolorystyka, widoczny przekrój, faktura i struktura skał. Cechy te świadczą o warsztacie twórcy i jego talencie ilustratorskim.

Grafika pochodzi z niemieckiej encyklopedii Meyers Konversations-Lexikon, której pierwsze tomy wydane zostały w 1839 r. Główną funkcją tego rodzaju tablic przyrodniczych była edukacja, dlatego ich autorzy starali się wiernie odwzorować rzeczywistość, co najczęściej poprzedzone było licznymi studiami z natury.Grafiki pochodzące z końca XIX w. stawiały przed swoimi twórcami wysokie wymagania – miały być dokładnymi, wiernymi przedstawieniami rzeczywistości oraz wartościowymi estetycznie przedmiotami.

Grafika dobranej do niej drewnianej ramie z widocznymi profilami i wewnętrznym złoceniem.

Druga połowa XIX  stulecia charakteryzował bowiem bezprecedensowy pęd do nauki, przede wszystkim tej akademickiej. Ten popyt charakterystyczny był dla wszystkich dziedzin naukowych – zarówno humanistycznych (historia sztuki) jak i ścisłych (geografia, fizyka, chemia). Ten niezwykły rozwój wiedzy człowieka był możliwy dzięki wynalazkom o wartości nie do przecenienia, wprowadzanym około połowy wieku. Takimi wynalazkami była np. niewątpliwie kolej, fotografia, ale także nowa metoda wytwarzania papieru (polegająca na uzyskiwaniu go z drewna), która pozwoliła na niespotykane wcześniej, olbrzymie nakłady książkowe i niemal powszechny dostęp do literatury.

Wszystkie te wynalazki dały człowiekowi podstawę do dalszego rozwoju – stąd wzmaga się zainteresowanie geografią, biologią, nieznanymi gatunkami roślin i zwierząt.  W tym kontekście prezentowana grafika wpisuje się znakomicie w ogólny nurt zainteresowania XIX-wiecznego mieszkańca Starego Kontynentu (ale także innych rejonów) otaczającym go światem.