Surrealistyczna kompozycja polskiego artysty Sławomira Lewczuka. Wykonana w technice farb olejnych na płótnie.  Sygnowana na prawym boku. Obraz wykonany w 1985 roku. W tle surrealistyczny pejzaż z jasnym horyzontem. Na pierwszym planie abstrakcyjne przedmioty, jeden w formie ludzkiej głowy, drugi rozcięty na pół z widoczną długą, różową nicą prowadzącą w głąb tła.

Przepełnione jest symbolami i  wizerunkami przypominającymi ludzi, nierzadko pozbawionymi twarzy.  Na jego obrazach często pojawiają się nawiązania do jego scenograficznych projektów. Artysta wyraźnie czerpie z dorobku popularnych na początku XX wieku nurtów w sztuce i przetwarza to na swoim płótnie, tworzą unikatowe dzieło. Tematyka przywodzi na myśl płótna wybitnego surrealisty Salvadora Dalego, czy prekursora surrealizmu  Giorgio de Chirico.

Sławomir Lewczuk (1938-2020) to znany polski architekt i malarz. Ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej oraz na Wydziale Malarstwa na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Zajmuje się również grafiką, rysunkiem i scenografią. Brał udział w licznych wystawach międzynarodowych i krajowych.