Obraz przedstawiający widok wiosennego pejzażu autorstwa polskiej malarski, Jadwigi Hoffmann. Wykonany w tradycyjnej technice farb olejnych na płótnie.

W centrum kompozycji przedstawienie drewnianej, wiejskiej chaty krytej strzechą, usytuowanej na niewielkim wzniesieniu terenu, pośród drzew. Na pierwszym planie widoczna postać schylonej koniety, najprawdopodobniej zbierającej chrust. W tle pomiędzy gałęziemi drzew widoczny błękit nieba oraz zarys kolejnych zabudowań znajdujących się w oddali.

Obraz budowany przede wszystkim za pomocą plamny barwnej. Kolorystyka utrzymana w ciepłych brązowo-ugrowych odcieniach z akcentami zieleni, które doskonale oddają klimat wiosennego dnia i na wpół uśpionej po zimie przyrody.

Przedstawiony pejzaz najprawdopodobniej jest widokiem chaty w Bogatyni, gdyż tamtejsze chałupy często pojawiały się w twórczości artystki.

Jadwiga Hoffmann (1920-1999) to polska malarka, łączniczka AK, uczestniczka tajnego nauczania w czasie wojny. W 1959 r. ukończyła studia na kierunku malarstwa na Wrocławskiej ASP (wówczas Państwowa Wyższa Szkoła Sztuk Plastycznych). Twórczość Jadwigi Hoffmann wpisuje sie w nurt realizmu prymitywistycznego. Wśród tematów najczęsciej podejmowanych przez artystkę wyróżnić można pejzaże turaszowskie i widoki chat w Bogatyni, portrety, obrazy o tematyce religijnej – ukrzyżowania, oraz symbolicznej – drogi w zaświaty, monochromatyczne dziury w ziemi.

Prace Jadwigi Hoffmann prezentowane były na wystawach indywidualnych BWA (Biuro Wystaw Artystycznych) we Wrocławiu.