Pejzaż przedstawiający pole zboża w lecie, w pełnym słońcu. Pierwszy plan zajęty został przez falujące, delikatnie zginające się pod naporem wiatru łany pszenicy, zza których wyłania się krajobraz dalekich wzgórz i intensywnie błękitne niebo, z zawieszonymi na nim trzema chmurami.

Bolesław Mach (1925 - 2009) z wykształcenia był lekarzem – swoje życie związał z Krakowem i Zakopanem, gdzie kształcony był prywatnie przez różnych przedstawicieli środowiska artystycznego. To pozwoliło mu opanować podstawy malarstwa, a w krótkim czasie rozwinąć je o swoje własne umiejętności. W efekcie Bolesław Mach pozostawił po sobie zbiór prac obrazujących ulubione przez niego rejony Małopolski – tak popularne u innych artystów podkrakowskie miejscowości z Zakopanem na czele.

Prezentowany obraz śmiało może być zaliczony do tych, które reprezentują już dojrzałą, w pełni ukształtowaną fazę twórczości artysty, oscylującą wciąż wokół pejzażu, zgrabnie oddającą otaczający świat. Artysta, mimo braku wykształcenia akademickiego, zgrabnie poradził sobie z trudnym tematem przedstawienia przedmiotów w pełnym, oślepiającym słońcu, które najczęściej spłyca barwy i niuanse kolorystyczne. Obraz, mimo żywych kolorów, które w nim występują, nie wydaje się być krzykliwym czy banalnym – właśnie poprzez śmiałe i umiejętne poradzenie sobie z jego kolorystyką. To samo wrażenie silnego kontrastu, ale obliczonego na zupełnie inny efekt, próbował wyzyskać na swoim ostatnim obrazie Vincent van Gogh, ukazując łany zboża z wijącą się między nimi drogą.

Wymiary: 34 cm x 29 cm