Portret starszego mężczyzny, stojący na bardzo wysokim poziomie warsztatowym. Na osi kompozycji przedstawione ujęcie postaci mężczyzny w podeszłym wieku od klatki piersiowej w górę. Tułów mężczyzny obrócony jest w skręcie trzy czwarte w lewo, kontrastując z głową, zwróconą w prawo. Mężczyzna trzyma w prawej ręce fajkę, przykładając ją do ust. Włosy siwe, po obu stronach głowy układające się w duże kosmyki. Ubranie składa się z wełnianego kaftana, narzuconego na koszulę.

Franciszek Zajchowski urodził się we Lwowie. Naukę artystyczną pobierał na Akademii Sztuk Pięknych w latach 1895 - 1898 pod kierunkiem Unierzyskiego. Prezentowany portret chłopa należy do dobrych i dojrzałych artystycznie prac malarza. Akwarela zdradza opanowanie warsztatu tej trudnej techniki malowania. O powodzeniu Zajchowskiego świadczy fakt, że zatrudniany był przez Juliusza Kossaka do pomocy przy jego pracach (wykonując najczęściej podmalówki pod główne sceny). Z tego też powodu twórczość Zajchowskiego musi siłą rzeczy zdradzać wpływy tradycji kossakowskich. Obraz można próbować osadzić w kontekście wzmożonego zainteresowania żywiołem chłopskim, charakterystycznym dla przełomu XIX i XX wieku, choć chyba nie powinno się w odniesieniu do niego mówić o „chłopomanii”.

Obraz posiada pendant w postaci portretu wiejskiej dziewczyny, a więc podobny tematycznie i warsztatowo.