Ołtarz bł. Bronisławy. Miedzioryt w passe partout. Po 1849 r.

Grafika wykonana w technice miedziorytu. Przedstawia fragment wnętrza kościoła pw. św. Augustyna i św. Jana Chrzciciela w podkrakowskim Salwatorze. Głównym tematem jest jeden z ołtarzy bocznych (północny), znajdujących się u wejścia do prezbiterium kościoła, poświęcony bł. Bronisławie.

 

Grafika stanowi ciekawy dokument ikonograficzny jednego z najbardziej charakterystycznych kościołów dla Krakowa – głównej świątyni klasztoru Norbertanek na Salwatorze. Kościół, niszczony wielokrotnie podczas najazdów na Kraków, otrzymał obecny kształt zewnętrzny w latach 1596 – 1626. W XVIII wieku wnętrze świątyni klasztornej zostało przebudowane w stylu klasycyzmu przez krakowskiego architekta Sebastiana Sierakowskiego (prezbiterium otoczono wtedy kolumnadą, znaczącą pseudo-obejście, którego część widoczna jest na prezentowanym miedziorycie).

 

Sam ołtarz poświęcony jest bł. Bronisławie, znanej Norbertance. Bronisława była córką Stanisława Odrowąża Prandoty i Anny z Gryffitów-Jaksów, krewną św. Jacka Odrowąża. W wieku 16 lat wstąpiła do zakonu panien norbertanek na Zwierzyńcu. Była ekstatyczką. Autor "Żywotu świętego Jacka" podaje, że Bronisława miała widzenie duszy św. Jacka wstępującej do Nieba. Na wzgórzu Sikornik koło Krakowa, zwanym także wzgórzem Bronisławy znajdowała się jej pustelnia, zniesiona w 1854 roku pod fortyfikacje austriackie. W zamian za zniszczenie pustelni wybudowana została w latach 1856 - 1861, istniejąca do dziś obok Kopca Kościuszki, kaplica bł. Bronisławy, autorstwa Feliksa Księżarskiego.

 

Za datę graniczną, wyznaczającą czas powstania grafiki uznać musimy rok 1849, kiedy to do ołtarza bocznego wstawiono znajdujący się tam do dziś obraz bł. Bronisławy, autorstwa znanego malarza krakowskiego, Wojciecha Eljasza Radzikowskiego (1814 – 1904).

Ołtarz bł. Bronisławy. Miedzioryt w passe partout. Po 1849 r.

240,00 PLN
Wysyłka kurierem 19,00 PLN
Odbiór w salonie 0,00 PLN
Miasto Kraków