Dywan perski  tkany ręcznie, przy zastosowaniu tradycyjnej techniki, z wysokiej jakości wełny.  Wykonany na początku XX wieku. Stanowi przykład tradycyjnego rzemiosła z terenów Persji. Zdobiony motywami kwiatowymi i geometrycznymi. Atrakcyjne ubarwienie. Przeważająca kolorystyka to szlachetna czerwień i kobalt. Dywan charakteryzuje się gęstym splotem.

Dywany perskie znane są z wysokiej jakości surowca i wykonania, a także różnorodnych, wielokolorowych wzorów kwiatowych i geometrycznych. Niekiedy wśród wzorów pojawiają się również sceny figuralne i zwierzęce. Na wartość dywanu wpływa przede wszystkim wyjątkowość i niepowtarzalność wzoru oraz gęstość węzłów.

Tradycyjne perskie dywany wytwarzane są z wełny lub jedwabiu na osnowie wełnianej lub bawełnianej. Nazwy różnych rodzajów dywanów wytwarzanych w Iranie najczęściej pochodzą od nazwy miejscowości, w której są produkowane, np. Baktjar, Kerman, czy Hamadan.

W Europie dywany traktowane są jako dzieła sztuki i elementy budujące estetykę wnętrza, zaś na Wschodzie dywany stanowią swego rodzaju filozofię, opowieść o świecie i podstawę domu. Perskie dywany uważane są za dzieła sztuki, niektóre egzemplarze zyskują wartość kolekcjonerską.

Sztuka tkania dywanów perskich (z Farsu i Kaszanu) w 2010 r. została wpisana na listę niematerialnego dziedzictwa UNESCO. Tradycja tkania dywanów jest narodowym dziedzictwem kulturowym Iranu.