Rysunek wykonany flamastrem i kredką na papierze. Przedstawia widok miasta. W kompozycji dominuje partia nieba, na tle którego przedstawione zostały słupy elektryczne lub telefoniczne, oraz sieć przecinających się po wieloma kątami kabli. Dolna partia obrazu zajęta przez silnie zgeometryzowane bryły budynków kształtowane głownie za pomocą pionowych i poziomych linii prostych. Biegnące diagonalnie linie kabli oraz nieregularne punkty na niebie, zagęszczające się w określonych partiach i tworzące pewnego rodzaju fakturę, dynamizują kompozycję.

Obraz nie jest realistycznym odwzorowaniem rzeczywistości – widok został przetworzony, niejako ‘przepuszczony’ przez umysł artysty. Cechuje go znaczna geometryzacja i uproszczenie form, a także linearyzm.

Tematyka miejska jest charakterystyczna dla twórczości Taszyckiego.

Dzieło wpisuje się w nurt sztuki awangardowej XX w., odrzucającej dotychczasowe style i kreującej własny świat. Twórcy sztuki awangardowej nie naśladowali rzeczywistości, lecz poszukiwali własnego, odrębnego języka wyrazu. Artysta w XX w. stał się interpretatorem świata, który poprzez sztukę poszukuje odpowiedzi na dręczące go pytania, rozwiązuje własne problemy wewnętrzne. Zjawisko awangardy w sztuce pojawiło się ok. 1910 r. wraz z powstaniem takich kierunków jak futuryzm, dadaizm, kubizm itd.

Autor dzieła poprzez wybór tematykii środków wyrazu wydaje się podejmować dialog z dziedzictwem Awangardy Krakowskiej, będącej jednym z nowatorskich ruchów artystycznych w Polscew latach 20. XX w., skupionym wokół czasopisma “Zwrotnica” Grupie przewodził Tadeusz Peiper, główny teoretyk i twórca manifestu ‘3xM’ –  ‘Miasto, masa, maszyna’, leżącego u podstaw programu Awangardy Krakowskiej. Manifest propagował kult współczesnej cywilizacji. Miasto w sztuce Awangardy Krakowskiej staje się głównym tematem artystycznym. Stanowi ono synonim nowoczesności i postępu, jest zamieszkiwane przez nowoczesne społęczeństwo masowe, które tworzy swoisty organizm. Wg Peipera masa powinna stać się inspiracją dla budowy dzieła sztuki, którym rządzić powinny prawa analogiczne do praw masowych, czyli  przede wszystkim ekonomia. Polega ona na realizacji słynnej awangardowej zasady „minimum słów, maksimum treści”.

 
Rysunek sygnowany nazwiskiem autora.

Obraz oprawiony w indywidualnie dobraną ramkę.