Grafika przedstawiająca padlinożerców – sępy i hieny, pożerające zebrę. Zwierzęta przedstawione na tle stepowego, niemal pustynnego krajobrazu. Grafikę cechuje realizm przedstawienia oraz duża szczegółowość.

Prezentowana grafika pochodzi z końca XIX wieku. Pierwotnie została zamieszczona w encyklopedii bądź specjalistycznym, naukowym opracowaniu, gdzie służyła jako ilustracja do tekstu. Grafiki encyklopedyczne stawiały przed swoimi twórcami wysokie wymagania – miały być dokładnymi, wiernymi przedstawieniami rzeczywistości, ale rónież wartościowymi estetycznie przedmiotami.

Druga połowa XIX stulecia charakteryzował bezprecedensowy pęd do nauki, przede wszystkim tej akademickiej. Ten popyt charakterystyczny był dla wszystkich dziedzin naukowych – zarówno humanistycznych (historia sztuki) jak i ścisłych (geografia, fizyka, chemia). Ten niezwykły rozwój wiedzy człowieka był możliwy dzięki wynalazkom o wartości nie do przecenienia, wprowadzanym około połowy wieku. Takimi wynalazkami była np. niewątpliwie kolej, fotografia, ale także nowa metoda wytwarzania papieru (polegająca na uzyskiwaniu go z drewna), która pozwoliła na niespotykane wcześniej, olbrzymie nakłady książkowe i niemal powszechny dostęp do literatury.
 
Wszystkie te wynalazki dały człowiekowi podstawę do dalszego rozwoju – stąd wzmaga się zainteresowanie geografią, biologią, nieznanymi gatunkami roślin i zwierząt. Organizowane są wyprawy na bieguny, w góry, misje, których celem jest dotarcie do źródeł Nilu.
 
W tym kontekście prezentowana grafika wpisuje się znakomicie w ogólny nurt zainteresowania XIX-wiecznego mieszkańca Starego Kontynentu (ale także innych rejonów) otaczającym go światem.