Dziewiętnastowieczny portret młodej arystokratki wykonany w tradycyjnej technice litografii. Młoda dziewczyna ukazana od pasa w górę. Głowa modelki przechylona delikatnie w prawą stronę. Włosy ciemne, mocno poskręcane po bokach. Ubrana jest w jasną, szeroką suknię z mocnym wcięciem w talii.

Przedstawiona grafika, chociaż najprawdopodobniej nie pochodzi z magazynu poświęconego modzie, jest doskonałym źródłem ikonograficznym, dokumentującym zmiany w ubiorze. Od lat trzydziestych XIX wieku zauważalna była tendencja do stopniowego powiększania sukien dziennych. Efekt coraz szerszej średnicy uzyskiwany był jednak za pomocą nakładania na siebie kolejnych warstw halek. Nowością stało się dopiero wprowadzenie halki, usztywnianej końskim włosiem (fr. crin), a w końcu lat pięćdziesiątych specjalnej klatki, wykonanej z połączonych kół ze stali i fiszbinów (krynolina). Nowy wynalazek w modzie osiągnął apogeum w latach sześćdziesiątych. Stwarzając coraz większe problemy przy codziennym poruszaniu się czy przechodzeniu przez drzwi (zdarzały się suknie o obwodzie 6 m), krynolina stała się przedmiotem krytyki i zaczęła być coraz bardziej redukowana, by w latach siedemdziesiątych przejść w turniurę.

Wymiary: 41 cm x 32 cm