Prezentowana ikona przedstawia scenę przemienienia Pańskiego zwanego również Transfiguracją. Opisywany w Ewangelii moment, w którym Chrystus objawia się uczniom w nieznanym dla nich dotąd, boskim wymiarze. Centrum kompozycji stanowi postać Zbawiciela w białej szacie otoczonego mandorlą. Po obu jego stronach znajdują się prorocy Mojżesz i Eliasz ubrani w niebieskie tuniki i czerwone płaszcze. W dolnej części umieszczono trzech uczniów Chrystusa, którzy uczestniczyli w tym wydarzeniu: Piotra, Jakuba i Jana, którzy noszą szaty w takich samych kolorach jak ukazujący się im prorocy. Całość została ujęta w srebrne okucie, natomiast tylną część obito aksamitem.

Przedstawienie charakteryzuje się bardzo linearnym ukazaniem postaci oraz brakiem perspektywy, kolorystyka ogranicza się natomiast do czystych barw. Są to cechy, które definiują malarstwo ikonowe. Każdy element takiego obrazu miał znaczenie symboliczne a każdy etap pracy był szczególnie uświęcony, przez co przedmioty te są wyjątkowo cenne i pożądane wśród kolekcjonerów.

Ikona z przedstawieniem Przemienienia Pańskiego ze srebrnym okuciem, XVI w.?

Niedostępny